دسترسی نداشتن به فضاهای عمومی ورزشی، بی‌انگیزگی، پدیده‌های روان‌شناختی نامناسب و کمبود وقت ازجمله موانع مؤثر بر مشارکت فعال افراد بالاخص زنان در فعالیتهای ورزشی هستند. امروزه به دلیل پیشرفت صنعت و مدرنیزه شدن زندگی و همین‌طور توسعه فرهنگ آپارتمان‌نشینی، فعالیت جسمانی به حداقل خود رسیده است و این امر، معضلات فراوانی همچون چاقی، کاهش کارایی قلبی، عروقی و ...
تردمیل چربی‌ها را بهتر آب می‌کند یا پیاده‌روی؟
دسترسی نداشتن به فضاهای عمومی ورزشی، بی‌انگیزگی، پدیده‌های روان‌شناختی نامناسب و کمبود وقت ازجمله موانع مؤثر بر مشارکت فعال افراد بالاخص زنان در فعالیتهای ورزشی هستند.
امروزه به دلیل پیشرفت صنعت و مدرنیزه شدن زندگی و همین‌طور توسعه فرهنگ آپارتمان‌نشینی، فعالیت جسمانی به حداقل خود رسیده است و این امر، معضلات فراوانی همچون چاقی، کاهش کارایی قلبی، عروقی و تنفسی را برای بسیاری افراد به ارمغان آورده است. اما آیا تردمیل چاره کار است؟
به گزارش ایسنا، دسترسی نداشتن به فضاهای عمومی ورزشی، بی‌انگیزگی، پدیده‌های روان‌شناختی نامناسب و کمبود وقت ازجمله موانع مؤثر بر مشارکت فعال افراد بالاخص زنان در فعالیتهای ورزشی هستند، لذا استفاده از دستگاه نوارگردان یا تردمیل به‌عنوان یک امکان برای تسهیل فعالیت بدنی در منازل مورد استقبال قرار گرفته و به‌عنوان جایگزین پیاده‌روی در بیرون خانه، توصیه شده است.
با این حال هنوز در خصوص کارایی این دستگاه نسبت به پیاده‌روی واقعی روی زمین، شک و تردیدهایی وجود دارد. به‌منظور برطرف شدن برخی از این تردیدها، محققان دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران در مطالعه‌ای، تأثیر دو نوع پیاده‌روی ذکرشده را بر ضربان قلب (زمان استراحت) و چاقی مرکزی زنان غیرفعال دارای اضافه‌وزن مورد بررسی قرار داده‌اند.
در این مطالعه کاربردی که در شهرستان بروجرد انجام شده، 30 نفر از افراد غیرفعال و دارای چاقی شکمی با دامنه سنی 30 تا 45 سال مشارکت داشته‌اند.
برای انجام آزمایش‌ها، شرکت‌کنندگان به سه گروه 10 نفره تقسیم شدند. برنامه تمرینی به مدت 8 هفته و با تمرین 3 روز در هفته از نوع فزاینده بود. گروه اول با تردمیل و گروه دوم از طریق پیاده‌روی عادی، فعالیت موردنظر را انجام دادند، ولی گروه سوم به‌عنوان گروه شاهد، هیچ‌گونه فعالیت ورزشی خاصی نداشت.
نتایج به‌دست‌آمده از این پژوهش نشان داد، «نسبت دور کمر به دور باسن» و «چربی بدن» تنها در گروه پیاده‌روی معمولی کاهش معنی‌داری پیدا کرده است. هرچند، شاخص «نسبت دور کمر به قد» در هر دو شیوه تمرینی کاهش پیدا کرد؛ ولی تفاوتی بین دو شیوه تمرینی مشاهده نشد.
به گفته محققان، به نظر می‌رسد کاهش چاقی شکمی در گروه پیاده‌روی به دلیل از دست دادن توده چربی بیشتر در ناحیه سرینی است و تأثیر بیشتر ورزش پیاده‌روی روی زمین بر این ناحیه است.
مجریان این پروژه پژوهشی، در نتیجه‌گیری از مطالعه خود اظهار داشته‌اند با توجه به نتایج این مطالعه، به نظر می‌رسد فعالیت پیاده‌روی معمولی در مقایسه با فعالیت روی نوارگردان یا تردمیل برای بهبود و کاهش ضربان قلب استراحت مؤثرتر است.
علاوه بر این، پیاده‌روی بهتر از راه رفتن روی نوار گردان میزان شاخص چاقی شکمی را بهبود می‌بخشد. ازاین‌رو، می‌توان چنین استنباط کرد که هنوز هم پیاده‌روی به‌عنوان فعالیتی ساده و بسیار کم‌هزینه می‌تواند برای افراد کم‌تحرک و دارای اضافه‌وزن پیشنهاد شود.
با توجه به رایج شدن فرهنگ آپارتمان‌نشینی و کمبود فضاهای ورزشی ویژه بانوان، می‌توان امیدوار بود که مدیران شهری و دست‌اندرکاران فدراسیون‌های ورزشی بتوانند با فراهم کردن یک فضای مناسب و با گسترش ورزش همگانی پیاده‌روی، به روشی ساده با شیوع چاقی و اضافه‌وزن که یکی از مشکلات سلامت عمومی است، مقابله کنند.
نتایج این پژوهش با عنوان "مقایسه تأثیر راه رفتن روی نوار گردان و پیاده‌روی بر چاقی مرکزی و ضربان قلب استراحت در زنان غیرفعال دارای اضافه‌وزن در "مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی ایلام" منتشر شده است.